We hebben een beller.

Betsy voelde iets trillen in haar broekzak, "We hebben een beller." Mompelde ze en nam de telefoon op. "Hoi, welkom bij, ik heb geen leven.nl, wat kan ik voor u doen?" Van verveling gooide Betsy een propje uit het raam en staarde daarna lang naar de boom die voor het huis stond. "U kunt wat afspreken met Betsy voor mij," Zei de stem aan de andere kant van de lijn. "Waneer?" Vroeg Betsy die duidelijk niet doorhad wie het was. "Eh nu," Betsy hoorde de aarzeling in zijn stem, die stem. Ze had hem eerder gehoord. "Fuck," Zei Betsy en ze probeerde haar lach in te houden. Had ze nou net zo levenloos gedaan tegen Justin. "Eh tsja, we hadden toch morgen afgesproken?" "Achja, ik wilde je gewoon zien." Betsy begon zachtjes te giechelen. "What!?" "Gewoon, klinkt zo klef enzo. Das grappig." Betsy maakte een gayhandje voor de lol en begon te dansen zonder muziek, met haar mobiel tegen haar oor. "Maar gaan we nog," Vroeg Justin die blijkbaar zijn gedult een beetje verloor. "Je kan anders wel naar mij toe komen," "Is goed, waar woon je?" Betsy zei snel haar adres en hing daarna op. Kwam Justin nou echt naar haar?